mijn positieve sollicitatie in de kiem gesmoord...

by Anne V
(Machelen)

Hallo. Ik ben 54, en sinds enkele maanden op zoek naar een nieuwe job na een spijtig faillissement. Met mijn 35 jaar carrière in vooral externe en internationale verkoop met steeds technische producten en diensten werd ik aangezien als een ideale kandidaat voor een bedrijf in een zeer technische gerichte serviceverlening. Het eerste gesprek liep vlot met de Directeur en een medewerker. Allebei Ingenieurs. Ikzelf een eenvoudig iemand maar met kennis van zaken over alles rond sales. We klikten heel goed. Ik werd als enige weerhouden voor een tweede gesprek. Daar kwam onverwachts een derde persoon bij uit Engeland die een Sales Manager bleek te zijn en zich eveneens over de beslissing van de nieuwe kandidaat ging bogen. Dat hij er aanwezig zou zijn wist ik op voorhand, dat hij mee zou beslissen niet. Dat werd me pas later verteld. Het gesprek liep heel wrang en stroef. Ik ben een vlotte prater en kon me goed uit slag trekken maar voelde een negativisme waar ik niet meteen een duidelijke verklaring kon geven. Die man voerde vnl. het woord met mij, waar de Directeur eigenlijk in een hoek werd geschoven. Die Directeur had zo een geïntimeerde indruk als er hem wat werd gevraagd, waar ik echt van schrok. Stelt u zich voor, een Doctor Engineer, Managing Director die wordt geintimideerd door een Sales Manager van het andere zusterbedrijf. Ik wist toen dat er iets niet klopte. Bij het beëindigen van het gesprek was ik vrijwel zeker dat ik niet verder zou geselecteerd worden. De Engelsman had de touwen, tegen alle wil in van de anderen, in handen. Ik had opgemerkt dat zijn bodylanguage (van de Engelsman) me heel erg tegenviel. Hij zat schuin aan de tafel en keek me niet recht maar schuin aan, keek me niet in de ogen, zat met de voeten gericht naar buiten. Hij had soms bijna (maar wel voor mij) onopgemerkte uitdrukkingen die zijn "verbazing" weergaf van wat ik zei of over verkoopssuccessen die ik had behaald. Ik ben een goede verteller zonder de grote madam te gaan uithangen, ik hou van eenvoudig maar goed. Op het laatste van het gesprek kwam nog even ter sprake wat de verloningsvoorwaarden waren en ik had een akelig gevoel dat die Engelsman dat kon horen. Ik voelde mij heel erg "minderwaardig" worden en ook de Directeur was zeer onzeker. Het was een bizarre situatie. Bij mijn vertrek wisselde ik met de Directeur een stevige handdruk, zowel de zijne als de mijne, een oogcontact die er één was van hem waarin ik bijna een verontschuldiging in kon terugvinden. Het handschudden met de Engelsman was een slappe, warme en vochtige halve hand die in mijn stevige hand lag. Ik trok me snel terug en kreeg een rilling. Wat een vieze handdruk. Een knappe jongeman met chic kostuum en stropdas, een net voorkomen met een schijnbaar zelfzekerheid en autoriteit waarvoor ik sommigen, die even dag kwamen zeggen, bijna op hun knieën zag kruipen. Ik stapte in de wagen, helemaal suf maar ik wist wel heel zeker dat ik met een narcist te maken had en dat het

niet goed zou aflopen.

Ik begreep nu waarom de vorige zeer competente sales persoon, in dienst daar, na 15 jaar zelf opstapte, en begreep nu waarom de Directeur zich zo "klein" voelde.
Het wachtten naar een verdict, want hier kon je niet meer over een beslissing spreken, liet nog twee dagen op zich wachten. Uiteindelijk werd ik niet geselecteerd en kreeg de Managing Director wel de taak om het mij te vertellen. Hij was zelf verontwaardigd. Hij vond me perfect voor de job. Mijn capaciteiten in sales hadden ze broodnodig. Hij kon het goed vinden met mijn vriendelijkheid, correctheid en sterke persoonlijkheid, die het bedrijf naar buiten toe zou ten goede komen. Toch had die Engelsman mij dermate afgekeurd dat ik aan mezelf twijfelde. Ik ben geen ingenieur en dat werd ook niet gevraagd. Wij zouden een perfecte samenwerking kunnen hebben gehad met mijn ervaring in externe sales en de interne ingenieurs met hun jarenlange ervaring. Ik keek op naar die mensen waar zij respect hadden voor mijn capaciteiten. De Engelsman verstoorde het helemaal en stak stokken in de wielen om het niet te laten doorgaan. Ik zocht een Linkedin profiel van die man op en zag dat hij nog maar anderhalf jaar in de sales actief was en dus geen ervaring had. Hij zou mij zeker een bedreiging hebben gevonden. Hij zette ook in zijn profiel dat zijn hobbies dure sporten en "golfspelen" is. Toen wist ik wel heel zeker dat hij een hele zwakke persoonlijkheid is.
Ik was de hele volgende dag heel slecht omdat ik de job nu niet had, terwijl ik ze al bijna had toegezegd gekregen. Maar vooral omdat ik voor de zoveelste keer met een narcist te maken kreeg. Ik ben het namelijk intens gaan bestuderen omdat ik tot 2 jaar terug met een man een relatie had gehad gedurende 4 jaar. Om overeind te blijven en mijn evenwicht en mezelf terug te vinden ben ik alles over narcisme en de narcistische persoonlijkheidsstoornissen gaan bestuderen om ze beter te herkennen en me te kunnen wapenen als ik er weer mee te maken krijg. En mijn studie heeft me reeds geholpen, ook hier. Zeker om het te herkennen. Jammergenoeg moet ik wel het onderspit delven. Toch zou ik zolang die man daar de verkoopsscepter zwaait, de job niet aanvaarden, ik zou er geen minuut op mijn gemak zijn. Hij zou me sowieso onder de voet proberen houden en me kleineren waar hij kon. Toen ik dit artikel las over "narcisme op het werk" vond ik dat ik moest reageren. Het is inderdaad heel erg dat er in bedrijven heel weinig wordt gedaan om dergelijke gevaarlijke creaturen niet te willen herkennen. Ze maken veel kapot en kunnen hele bedrijven of samenwerkingen lam leggen. Het is ook jammer dat narcisme heel slecht gekend is.
Ik kreeg ermee te maken in mijn huwelijksleven, met een latere relatie, en met mijn ouders in een bepaalde vorm. Ik ben er jammergenoeg slechts pas een paar jaar terug achter gekomen dat er zoveel mis ging door invloed van die mensen die mijn leven én carrière hadden bepaald.

Read here about all disclaimers relevant to this site:

LegalDisclaimers.html

If you want you can follow me on Twitter. I usually tweet in a serious way: whenever there is any news to share, being either about brain injury, emotional problems, abnormal behavior or other morality issues. Click on the link below:

Als u wilt kunt u me ook op Twitter volgen. Ik tweet eigenlijk alleen serieuze zaken, of dat nu nieuws is over hersenletsel, emotionele problemen, abnormaal gedrag of andere ethische zaken. Klik op onderstaande link:

https://twitter.com/fckovacs